Uwikłana. Uwikłane. Tom 2

Po lekturze książki „Uwikłana” mogę śmiało stwierdzić, że z każdą kolejną książką autorka pisze coraz lepiej. Zaskakuje świeżością fabuły i wciąga nas w świat pełen niepokoju i różnych lęków.

Tym razem główną bohaterką jest Zuza , która po przeprowadzce do rezydencji swojego chłopaka zaczyna bitwę ze swoimi głęboko skrywanymi fobiami. Nie pomagają jej w tym dziwne zdarzenia jakie mają miejsce w domu.

Książka to naprawdę kawał dobrej psychologicznej historii. Od pierwszych rozdziałów czuć niepokój bijący ze stron. Narracja prowadzona jest z perspektywy głównej bohaterki, dzięki czemu doskonale zgłębiamy wszystko co dzieje się w jej głowie. Możemy wspólnie z nią odczuwać każdy strach, tracić rozsądek i podejrzewać osoby z najbliższego otoczenia.

Samo pióro autorki jest bardzo przyjemne w odbiorze, co sprawia, że przez książkę się płynie. Dodatkowo ta niecodzienna historia nie daje nam spokoju i zmusza do możliwie najszybszego poznania rozwiązania.

A samo zakończenie jest naprawdę dobre – zaskakujące i zatrważające jednocześnie.

Lektura tej książki to czysta przyjemność. Już jestem ciekawa czym Pani Alicja zaskoczy w kolejnej powieści.

Zuza Wilk jest poetką, która niespodziewanie dla siebie samej podbija instagram.

W wyniku pewnego zdarzenia popada w melancholię, a spokoju i ukojenia szuka w domu swojego chłopaka, który znajduje się na odludziu. Niestety, tam zastaje jeszcze jego brata Juliusza i byłą dziewczynę Liwię.

Z każdym dniem między tą trójką narasta napięcie, a w umyśle Zuzi gości coraz większy mrok…

Alicja Sinicka to autorka, po której można spodziewać się wszystkiego. Zwłaszcza tego, że po przeczytaniu jej książek usiądziemy, otworzymy usta ze zdziwienia i zaśmiejemy się głośno, że kolejny raz daliśmy się jej wkręcić.

Że ,,Ona znowu to zrobiła! „

Zamieszała w naszej głowie jak w garnku z bigosem!

I zrobiła to w sposób wybitny!

Bo najpierw wprowadza nas w nastrój banalnej historii o dwóch siostrach i dopiero potem powoli knuje.

A kiedy już razem z bohaterką otworzymy drzwi do domku na odludziu, ustawia nas jak pionki w swojej chorej grze. Nigdy nie wiemy, co za chwilę znajdziemy i podążamy ślepo na te pola, które nam wskaże.

Zwykłym słowem, kawałkiem sznurka, szeptem, sieje zamęt w naszych umysłach i chociaż mamy pewne podejrzenia, bo każdą częścią naszego ciała czujemy, że coś jest tutaj bardzo nie tak, to takiego obrotu sprawy na końcówce z pewnością się nie spodziewamy!

Jak dla mnie było to mistrzostwo w ostrej jeździe na haju i po raz kolejny pozwoliłam się temu porwać.

Przy czytaniu miałam mnóstwo emocji.

Przede wszystkim chciałam wszystkich zamknąć w piwnicy, a najlepiej w jakiejś sali tortur i patrzeć jak cierpią i wariują razem ze mną.

Swoje dokładał psychodeliczny klimat i atmosfera gęstniejąca z kartki na kartkę.

Moim zdaniem, stworzyć coś takiego, to jest prawdziwa sztuka.

Dlatego ja Wam ogromnie polecam tę nieoczywistą oczywistość i zapraszam do czytania.

Oczywiście razem z kubkiem melisy.

Moje kolejne spotkanie z autorką oczywiście było udane.

Uwielbiam czytać takie thrillery!

Pani Alicja od początku zasiała we mnie ziarenko niepewności.

Gęsta atmosfera w tej historii sprawia, że nikomu nie ufasz, a już na pewno nie głównej bohaterce. Czułam się momentami wytrącona z równowagi, a jej przemyślenia wprawiały mnie w osłupienie.

Został tutaj stworzony wyjątkowy klimat, który przyprawiał mnie o dreszcze, a głowa była pełna pytań i analiz.

Czytając historię Zuzy przez większość czasu czułam dziwne napięcie, które nie opuszczało mnie aż do finału. A postać Zuzy bardzo mnie intrygowała. Została fajnie wykreowana, subtelna, wrażliwa, spodobała mi się to, że odbierała świat inaczej niż wszyscy. Bardzo podobały mi się dokładne opisy odczuć Zuzy, z którą pomału też wpadałam w obłęd.

Finał.. Ah no domyśliłam się, a szkoda, bo szok byłby większy, ale historia podobała mi się. Świetnie zbudowane napięcie, mrok i postać Zuzy, którą polubiłam sprawiły, że będę polecać książki autorki, bo jeszcze ani razu się nie zawiodłam !

Rozsiądźcie się wygodnie w fotelu i zaszyjcie się w ich świecie. W świecie w którym nie wszystko na pierwszy rzut oka, jest takie jak nam się wydaje. A prawda bywa bardzo bolesna.

HOT PREMIERA!

Na początku leniwie, spokojnie, trochę nostalgicznie… później TA informacja, która spada na nas jak grom z jasnego nieba i magle robi się duszno, tłoczno, niepewnie i tajemniczo. To nie ja wchłonęłam tę historie, ja zostałam przez nią wchłonięta. Widziałam ten dom i las oczami wyobraźni, chodziłam po tamtych pomieszczeniach i chciałam rozwiązać tę zagadkę. Zadawałam sobie pytanie – co jest fikcją, a co rzeczywistością? Gubiłam się w swoich odczuciach nie wiedząc czego tak naprawdę jestem pewna. Zdawałam sobie sprawę, że nikomu nie można ufać, ale nie spodziewałam się takiego obrotu spraw, takiego „zonka”na końcu i takiej bezczynności. Autorka świetnie wykreowała bohaterów, świat przedstawiony, ale przede wszystkim dobrze i logicznie ułożyła układankę dotyczącą głównego wątku tej pozycji. Cóż, to moja druga książka tej autorki i już wiem, że z przyjemnością sięgnę po kolejną. 9⭐.

Zuza jest poetką i instagramerką, to bardzo wrażliwa i dość zagubiona dziewczyna. Jej pierwszy wydany tomik stał się bestsellerem, a teraz przyszedł czas na napisanie kolejnego. Ponieważ nie jest to tak łatwe jakby mogło się wydawać postanawia się przeprowadzić do swojego chłopaka. Dom na uboczu, las i sielskość mają ją uspokoić i wyciszyć , skierować we właściwą stronę. Okazuje się jednak, że nie będą sami. Wspólnie z parą zamieszkają brat jej ukochanego i ich przyjaciółka. Trudno nie wchodzić sobie w drogę. Wokół Zuzy stopniowo dzieją się coraz dziwniejsze rzeczy, dziewczyna nie wie już komu może udać, a do tego dochodzi dziwne przeświadczenie, że stanie się coś złego. Ogarnia ją coraz większy lęk. Co tak naprawdę dzieje się dookoła niej? Co jest faktem, a co fikcją?

Od pewnego czasu zacząłem czytać thrillery. Znajduję w nich wszystko, co lubię: poczucie niepokoju, zagmatwane sytuacje, dużą dawkę emocji oraz zaskakujące zakończenia. Moja przyjaciółka pożyczyła mi ostatnio ciekawą pozycję pt. „Uwikłana” Powiem szczerze, że to jedna z lepiej napisanych i przeczytanych przeze mnie książek. Autorka doskonale oddaje nastrój, jaki powinien towarzyszyć dobrej powieści z pogranicza tego gatunku. Całość czyta się niebywale interesująco, momentalnie dając się wciągnąć w fabułę. Doskonała książka dla wszystkich czytelników, którzy tak jak ja uwielbiają takie klimaty. Dla mnie rewelacja.

W ostatni weekend dosłownie „łyknęłam” książkę Alicji Sinickiej „Uwikłana”. To moje pierwsze czytelnicze spotkanie z autorką, ale już dzisiaj z całą pewnością wiem, że nie ostatnie. Wspaniale spędziłam czas z bohaterami książki.

Zuza to artystyczna dusza, melancholijna marzycielka, która pisze wiersze inspirowane swoimi nieszczęśliwymi przeżyciami. Swoją twórczość zamieszcza na Instagramie, chociaż początkowo nie bardzo wierzy, że zostanie ona zauważona i doceniona. Okazuje się jednak, że obserwatorów przybywa, dlatego młoda kobieta postanawia rozwijać swój profil. Z czasem jej pierwszy tom poezji stał się bestsellerem i Zuza Wilk rozwija skrzydła w działalności twórczej. Niestety sukcesy zawodowe nie zawsze idą w parze z życiem rodzinnym. Kobieta wraz ze swoim chłopakiem Michałem postanawia więc wyjechać do urokliwego domku w miejscowości Zadry, by zapomnieć o przeszłości. Opuszczając rodzinne strony chce zaznać spokoju i skupić się na drugim tomie poezji. Towarzyszą im w tej przygodzie brat bliźniak Michała oraz wspólna przyjaciółka Liwia. Tymczasem Zuzę dopadają zaniki pamięci, złe samopoczucie jej nie opuszcza, trudne wspomnienia wracają jak bumerang ze zdwojoną siłą, a w domku zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Co jest wiec prawdą, a co wytworem wyobraźni młodej kobiety? Czy faktycznie traci kontakt z rzeczywistością czy jednak ktoś celowo miesza jej w głowie?

Rewelacyjny pomysł na intrygującą fabułę, lekkie pióro autorki, ciekawi bohaterowie i wyjątkowy klimat, który niejednokrotnie przyprawia o dreszcze to przepis na sukces. Fantastycznie budowane napięcie, gęsta atmosfera, sukcesywne odkrywanie mrocznych tajemnic, które wytrącają z równowagi i zaskakujący finał spinający całą historię również zasługują na uznanie. Wszelkie koszmary i paranoje głównej bohaterki wiele razy wprawiały mnie w osłupienie i utrzymywały ciekawość, a nawet miałam wrażenie, ze jestem w centrum wydarzeń.

Czytałam „Uwikłaną” z wielkim czytelniczym zaangażowaniem i wypiekami na twarzy. To książka, która rzeczywiście zaciekawia od pierwszych stron i utrzymuje tę ciekawość aż do ostatniej. Warty uwagi thriller psychologiczny. Polecam, jeżeli jeszcze nie czytaliście!!

Nie znałam wcześniej twórczości tej autorki, więc byłam bardzo ciekawa jej książki. Powieść trafiła w moje ręce całkiem przypadkiem, ale naprawdę nie żałuję tego, gdyż czytało mi się ją świetnie. Alicja Sinicka napisała lekturę, która wciąga od pierwszej strony i trzyma w napięciu do samego końca. Momentami jednak miałam poczucie zagubienia, jakiegoś takiego chaosu, który na szczęście po czasie znikał. Wydaje mi się, że było to zamierzone działanie autorki, która po prostu chciała psychologicznie całość zagmatwać. Jeśli więc macie ochotę przeczytać dobrze napisany thriller psychologiczny, to ta powieść na pewno zaspokoi Wasze oczekiwania.

Zawsze na kolejną powieść Alicji Sinickiej czekam z wypiekami na twarzy i jeszcze żadna z jej książek mnie nie zawiodła. Najnowsza powieść autorki to naprawdę doskonały kryminał. Historia wschodzącej poetki, która jednocześnie zaczyna być gwiazdą Instagrama, potrafi wciągnąć. Doskonałe dialogi, ciekawi bohaterowie oraz fabuła, którą pisarka doskonale skonstruowała, to wszystko sprawiło, że książkę tę czytało mi się dosyć szybko oraz przyjemnie. Moim zdaniem warto sięgnąć po każdą powieść Sinickiej, gdyż każde z jej dzieł jest gwarancją niezapomnianej przygody. Jeśli więc szukasz dobrego kryminału, to gorąco polecam tę książkę.

„Uwikłana” Alicji Sinickiej to kolejny dobry lekki thriller, który wciągnie w wir tajemnic niejednego czytelnika.

Zuza udostępnia na Instagramie swoją poezję dzięki której staje się rozpoznawalna w sieci. Długo wyczekiwane posty, które pojawiają się raz w tygodniu mają świetny odbiór. Wraz ze swoim chłopakiem przeprowadza się do jego domu. To tutaj ma zaznać więcej spokoju po zaginięciu siostry i móc tworzyć nowy tomik poezji. Nie wie, że przeprowadzka odmieni jej życie…

Narracja pierwszoosobowa daje możliwość poznania głównej bohaterki, tego co przeżywała w przeszłości i kolejno następujące wydarzenia, których jest się świadkiem. Autorka skupiła się na jednej bohaterce, ale miałam chęć poznać bliżej resztę bohaterów i ich myśli.

„Za każdym razem, gdy siadałam do maszyny, czułam się dziwnie ożywiona. Jakbym musiała sprostać życiowemu zadaniu – drugiej szansy nie będzie, choć przecież była. Ja jednak nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że na czas pisania wiersza świat się zatrzymywał, wciągał powietrze i patrzył mi na ręce. Istnieliśmy tylko ja i stukot klawiszy przerywany nieznośną ciszą, w której balansowałam nad ziemią, za wszelką cenę starając się nie spaść. Wszystko po to, by pozostać w wątłej rzeczywistości funkcjonującej na moich zasadach.”

Świetnie skonstruowana intryga, która swoją tajemniczością dość długo trzyma w napięciu. Czytelnik, który czyta dużo książek z gatunku thrillera może szybciej wydedukować o co tu chodzi, ale to nie przeszkadza w dalszym odbiorze lektury. Niestety mimo ciekawej intrygi i lekko mrocznego klimatu mam wrażenie, że zabrakło tu więcej emocji. Przyjemnie spędziłam czas z lekturą i lubię pióro pani Alicji, ale nie jestem usatysfakcjonowana w 100%. Co prawda wydarzenia, które dotyczą Zuzy oddziaływały na moją wyobraźnię, ale zabrakło mi tutaj efektu, który wywoła ciary z tej emocjonalnej strony. Polecam samemu sprawdzić, czy historia Zuzy się spodoba. Pomysł z Instagramem, poezją i pisaniem na maszynie to strzał w dziesiątkę. Nadało to świeżości w ostatnio czytanych przeze mnie thrillerach.

„Uwikłana” na pewno wciągnie w intrygi wśród młodych bohaterów. Czyta się naprawdę szybko i przyjemnie, więc jest to idealna lektura na jesienne wieczory 😉

Kiedy wszyscy próbują Ci wmówić, że zaczynasz wariować, naprawdę niewiele potrzeba, aby w to uwierzyć.

Dwudziestodwuletnia poetka Zuza Wilk zdobywa popularność dzięki publikacji swojej twórczości na Instagramie. Jednak w jej myślach często pojawia się zaginiona siostra, co nie pozwala w pełni skupić się na tworzeniu kolejnych dzieł. Postanawia wraz z chłopakiem przeprowadzić się do jego posiadłości na odludziu. Kiedy jednak już tam się znajduje, zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Coraz więcej myśli o siostrze, a co gorsza, wydaje jej się, że to właśnie ona zrobiła jej krzywdę. Zuzanna skłonna jest uwierzyć, że to początki choroby psychicznej. Prawda jednak jest zupełnie inna. Czy Zuzie uda się uporać ze swoimi demonami, czy też strącą ją w otchłań choroby?

Przyznam szczerze, że po wszystkich zachwytach tą pozycją ( w mediach społecznościowych, na portalach książkowych itp.) spodziewałam się czegoś naprawdę wbijającego w fotel. Niestety nie do końca to otrzymałam. Pierwsza połowa książki ciągnęła mi się niemiłosiernie, ale ciekawość, co wydarzy się dalej podtrzymywała moje zainteresowanie. Im bliżej było końca, tym akcja zaczęła nabierać więcej tempa, a czytanie pochłonęło mnie bez reszty. Z tyłu głowy jednak cały czas miałam gdzieś myśl, że już czytałam podobną historię.

„Uwikłana” swoją fabułą bardzo przypominała mi książkę B.A. Paris „Na skraju załamania”. W związku z tym sporo straciła w moim odczuciu, bo historia i sposób postępowania bohaterów nie był dla mnie większym zaskoczeniem. Końcówka oczywiście dość znacznie wynagrodziła te moje oczekiwania, gdyż nie spodziewałam się takiego zakończenia.

Z książkami Alicji Sinickiej mam tak, że mimo iż nie do końca do mnie trafiają, to nie mogę się oprzeć, aby nie sięgnąć po kolejną. A to też oczywiście jest duża umiejętność, aby czytelnik chciał wciąż więcej i więcej.

Nie mogę napisać, że była to zła książka i mi się nie podobała. Po prostu nie spełniła do końca moich oczekiwań. Jeśli jednak ktoś szuka thrillera trzymającego w napięciu (może nie od samego początku, ale na pewno do samego końca) to zdecydowanie polecam „Uwikłaną”. Z pewnością nie będziecie żałować poświęconego jej czasu.

Współpraca z wydawnictwem Kobiecym.

Alicja Sinicka nie bez powodu nazywana jest królową polskiego domestic noir. Jej thrillery zawierają wszystko to, co powinny mieć w sobie książki z tego gatunku. Stopniowo budowane napięcie, zagadka z przeszłości, atmosfera nieustającego niepokoju? Tak, ale to jeszcze nie wszystko!

Autorka zastosowała w „Uwikłanej” jeden z moich ulubionych zabiegów – tak pokręciła fabułą, że przez dużą część książki czytelnik nie wie, czy to wszystko dzieje się naprawdę, czy jest jedynie skutkiem choroby psychicznej bohaterki. Podobny zabieg Alicja Sinicka zastosowała w trylogii Oczy Wilka (która jednak, w przeciwieństwie do „Uwikłanej”, nie zachwyciła mnie za bardzo). Lubię ten motyw, bo każdy autor prowadzi go inaczej – czasami rzeczywiście bohaterka ma urojenia, czasami to, co ją spotyka, okazuje się prawdziwe. I tym razem nie poczułam się zawiedziona.

Na uwagę zasługuje też kreacja bohaterów – nie tylko Zuzy, ale także Michała, jego brata oraz ich wspólnej przyjaciółki. Autorka sprawiła, że postacie te nie były nudne, a jednocześnie czytelnik aż do samego końca nie mógł jednoznacznie określić ich motywacji.

„Uwikłana” to kolejna książka autorki, która wzbudziła we mnie mnóstwo emocji i niesamowicie mnie wciągnęła. Jest tak samo dobra jak poprzednie – a od niektórych znacznie lepsza. Bardzo, bardzo polecam – to doskonały thriller z gatunku domestic noir.

Bardzo polecam tę lekturę! Uważam, że powinna być przestrogą dla wielu użytkowniczek Instagrama, które marzą o wielkiej karierze i tysiącach komentarzy pod zdjęciami. Obserwacje to nie wszystko, a za nimi może kryć się prawdziwe zło. Niesamowicie aktualna historia, która czasami bardzo mocno mnie przerażała. Urokliwy domek bohaterki zmienił się w miejsce rodem z horroru. Lęk nie towarzyszył tylko głównej postaci, ale również mnie i moim przyjaciółkom, którym poleciłam tę pozycję. Polecam dla osób o mocnych nerwach, ponieważ historia może bardzo wciągnąć, mocno zaskoczyć i przyprawić o dreszcze.

Dawno żadna książka nie wywołała we mnie tak sprzecznych uczuć. Czytałam już powieści Alicji Sinickiej, jednak – zazwyczaj – historie w nich przedstawione szybko wyparowywały z mojej głowy. Ot, była to standardowa lektura, która świetnie sprawdziła się w wolnej chwili czy podczas dłuższej jazdy komunikacją miejską. Jednak coś się stało, że Uwikłaną odebrałam zupełnie inaczej. Już sam początek porządnie mną wstrząsnął, a przy tym wysoko zawiesił poprzeczkę kolejnym rozdziałom. Momentami narracja trochę się rozjeżdżała (a przez to męczyła), ale wciąż uważam, że Uwikłana jest najlepszą książką Sinickiej.

RECENZJA

„Nie uciekniesz przed sobą. Choćbyś wyjechała na drugi koniec świata”.

Jedna z najlepszych polskich pisarek, a zarazem królowa polskiego domestic noir, powraca z nową powieścią „Uwikłana”. Jest to kolejna część cyklu „Uwikłane”. Serię ta można czytać oddzielnie, bez konieczności zapoznawania się z poprzednią częścią. To są całkiem różne i odrębne historie.

Las, mrok, młodzi ludzie i impreza suto zakrapiania alkoholem i narkotykami. Ognisko trwa w najlepsze, każdy zajęty jest sobą. Następnego dnia, po tym feralnym ognisku znika młoda dziewczyna — Zośka. Jej siostra Zuza niczego nie pamięta, a policja traktuje ja jako podejrzaną. Mijają lata, a Zuza nadal nie pogodziła się z zaginięciem Zośki. Swoje emocja przelewa na papier, bo tylko tak sobie radzi z tą sytuacją. Dzięki temu wydała swój pierwszy tomik poetycki. Pewnego dnia dziewczyna wyprowadza się do swojego chłopaka Michała. Opuszcza swoją rodzinną miejscowości i zaczyna nowe życie w malutkiej wiosce o nazwie Zadry. Zuza chce wyciszyć myśli i skoncentrować się na pracy nad drugim tomem poezji. Jednak powoli nabiera przeświadczenia, że wokół niej dzieją się niepokojące rzeczy. Ogarnia ją coraz większy lęk. Czy ktoś za tym stoi? Czy da się wytłumaczyć to, co ją spotyka? Czy dom tuż przy lesie, który miał być jej schronieniem, okaże się pułapką?

To nie było moje pierwsze spotkanie z twórczością Alicji. Książki tej autorki biorę w ciemno, bo wiem, że się nie zawiodę. Ale! Co to była za historia!! Do tej pory mam ciary na plecach. Ta książka autorka zawładnęła moim umysłem. Akcja tej historii rozgrywa się bardzo powoli, ale to działa na jej korzyść. Stopniowe budowanie napięcia, powiew grozy, dreszczyk emocji to wszystko znajdziecie w tej historii. W pewnym momencie zbyt mocno utożsamiłam się z bohaterką, bo miałam wrażenie, że to ja postradałam zmysły. Sama łapałam się na ty, że gubię się w rzeczywistości. Tego wszystkiego dopełnia jeszcze otoczenie, wszystkie przedmioty, skrzypiąca podłogą itp. to wszystko jeszcze bardziej pobudza wyobraźnię i stwarza jeszcze większe napięcie. Po tej lekturze byłam niewyobrażalnie przebodźcowana i spięta niczym agrafka. Miałam wrażenie, że ktoś mnie obserwuje, że ktoś stoi pod drzwiami i w nie stuka, a w oknach spostrzegałam czyjeś oczy wpatrujące się we mnie niczym wilk w swoją ofiarę. To historia niezwykle mocna i ukazująca, że nie wszystkim można ufać. Nie bez powodu Alicja Sinicka została okrzyknięta królowa tego gatunku. To, co tutaj nam zaoferowała to istny majstersztyk. Jeśli lubicie klimaty mroczne, pełne tajemnic i zagadek to zdecydowanie ta książka jest dla Was.

Dziś świetna propozycja od autorki, której twórczość trafia w mój gust idealnie. ❤️ Rosnące z każdą chwilą napięcie i gęstniejącą z każdą przerzucaną kartką atmosfera, sprawi, że nie będziecie mogli oderwać się od lektury. 😍

•

Zuza wraz z siostrą wybiera się na kameralną imprezkę w lesie. Niestety zabawa rozkręca się aż za bardzo. Pojawia się spora ilość alkoholu, narkotyki i mnóstwo nieznajomych osób. W pewnym momencie siostry tracą się z oczu. Okazuje się, że do domu wraca tylko jedna z nich. Zośka zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach.

Od feralnej nocy mija ponad rok, a Zuza nadal nie może zaznać spokoju. Swoje uczucia przelewa na instagramowy profil. Jest młodą poetką, ma w planach wydanie drugiego tomiku wierszy i co piątek publikuje post ze swoją twórczością. Ma jednak problemy z pisaniem, brakuje jej weny, a mieszkanie ciągle przypomina o Zosi. Postanawia poszukać inspiracji w domu swojego chłopaka. Przeprowadza się na odludzie, do pięknej willi, której wnętrza przepełnione są historią i zabytkowymi meblami. Ma nadzieję, że tu nie zabraknie jej inspiracji. Musi się jednak liczyć z pewnymi niedogodnościami. Michał dzieli ten cudowny dom ze swoim bratem bliźniakiem, który nieszczególnie lubi się z Zuzką. A na dodatek wciąż kręci się tam ich wspólna przyjaciółka, z którą Michał był kiedyś w związku. Atmosfera zagęszcza się z każdym dniem. Dziewczyna powoli zdaje sobie sprawę, że nie zazna tam ukojenia i wyciszenia dawnych demonów.

•

Thriller godny polecenia! ❤️ Mroczny i tajemniczy. Pani Alicja, po raz kolejny udowadnia, że jest mistrzynią w swoim gatunku. Czekam na więcej! 😍

Najnowsza książka Alicji Sinickiej „Uwikłana” wciągnęła mnie niemal od początku. A jakie budziła we mnie emocje…

Fabuła „Uwikłanej” kręci się wokół młodej kobiety – Zuzy. Półtorej roku wcześniej jej siostra zaginęła na imprezie w lesie. Nikt nie wie co się z nią stało, zniknęła bez śladu, a główna bohaterka ma potężne luki w pamięci z tej nocy. I, gdy teraz chce zacząć nowy rozdział w życiu, wszystko zaczyna się sypać.

Zwykle staram się nie odbierać bohaterów książek zbyt osobiście, ale w tym przypadku to było silniejsze ode mnie. Kojarzycie te momenty, gdy podczas oglądania horroru krzyczycie do ekranu: „Nie idź tam! Uciekaj!”? To miałam podobnie czytając tę książkę. Ileż to razy krzyczałam w myślach do głównej bohaterki, że coś tu jest nie tak! Weź się dziewczyno w garść i zrób coś! Bądź silna i nie daj sobie wmówić, że jest inaczej! Oj, dużo działo się w mojej głowie podczas tej lektury. Jeśli chodzi o fabułę, to mnie ona zainteresowała, chociaż w którymś momencie myślałam, że robi się trochę monotonnie, że jest jakiś zastój. I wtedy powróciła wartka akcja i finał tej historii. Głowiłam się nad tym, jakie może być rozwiązanie, ale nie domyśliłam się wszystkiego. Kilka razy miałam wrażenie pomieszania dni. Coś miało być w sobotę, a było w czwartek… Kilka dni przeradzało się w kilka tygodni… Patrząc na postać Zuzy, może był to celowy zabieg?

Jest to ciekawa książka, chociaż nie idealna. Mnie utwierdza w przekonaniu, że warto sięgać po książki autorki.

Zuzanna Wilk to 22-letnia poetka, która pisze wiersze i od pewnego czasu wrzuca je na Instagram.

Dwa lata wcześniej wybrała się ze swoją przybraną siostrą na nielegalną ostro zakrapianą alkoholem dyskotekę w lesie. Zosia zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach, a Zuza od tego czasu dręczy się tym, bo nie pamięta, co wtedy wydarzyło się.

Chcąc skupić się na pisaniu nowego tomiku poetyckiego Zuza opuszcza Kołobrzeg i przeprowadza się do domu swojego nowego chłopaka Michała i jego brata oraz ich wspólnej przyjaciółki.

Niestety Zuza nie czuje się dobrze w tym domu, który miał być dla niej azylem. Zuza czuję się okłamywana, osaczona i spięta, co doprowadza ją do obłędu.

Co dzieje się w tym domu na odludziu i w co zostanie uwikłana dziewczyna?

„Uwikłana” to świetny thriller.

Autorka potrafi budować napięcie i trzyma do samego końca w jednej niewiadomej.

Rewelacyjnie stworzeni bohaterowie powieści, po których nie wiadomo czego można spodziewać się. Nie wiadomo, kto mówi prawdę i komu można ufać.

Podczas czytania czułam te wszystkie emocje Zuzy, która popadała w coraz większą paranoję i obłęd.

Jest to niesamowite, bo czułam się jakbym wraz z bohaterką chodziła po tym domu na odludziu.

Intryga jaką stworzyła autorka jest bardzo przerażająca i szokująca. Ja do samego końca nie rozgryzłam tej intrygi, w której brali udział bohaterowie tej powieści.

Nie mogłam odłożyć tej książki dopóki nie dowiedziałam się, o co chodzi w tej historii.

Genialny thriller z tak mrocznym klimatem, że aż ciarki przechodzą przez ciało.

Jestem zachwycona tą historią.

Uwielbiam tą autorkę za to, że za każdym razem, gdy zaczynam czytać jej nową książkę potrafi mnie totalnie zaskoczyć.

Gratuluję autorce kolejnej fenomenalnej książki.

Czekam na więcej!

Polecam gorąco!

,,Uwikłana” autorstwa Alicji Sinickiej jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i było dla mnie udane.

Główną bohaterką książki jest dwudziestodwuletnia Zuzanna Wilk, która pisze wiersze i publikuje je na Instagramie. Zuza wychowała się w rodzinie adopcyjnej. Podczas jednej z imprez w lesie zaginęła jej siostra Zofia, która również była adoptowana. Zuza nie pamięta za wiele z tamtej imprezy. Po jakimś czasie od tamtych wydarzeń Zuza wraz ze swoim chłopakiem Michałem postanawia wyjechać do rodzinnego domu chłopaka we wsi Zadry. W domu mieszka również brat bliźniak Michała – Juliusz oraz często towarzyszy im ich wspólna przyjaciółka Liwia. Razem prowadzą konto na Instagramie, które jest bardzo popularne i przynosi im niemałe zyski. Jednak kolejne dni w tym domu zmienią wiele w życiu Zuzy. Pozorna sielanka zmieni się w dramat dziewczyny. Czy uda jej się poznać prawdę o zaginięciu siostry ?

,,Nic nie było takie, jakie się wydawało.” 

,,Uwikłana” jest to nieszablonowa powieść o dążeniu do prawdy w sytuacji, gdy nie wszystko od nas zależy i inni wiedzą znacznie więcej. Książka początkowo była dla mnie dziwna i niezwykle mglista, ale w tym pozytywnym znaczeniu. Lubię takie thrillery, w których to co wydaje się oczywiste i prawdziwe, okazuje się zupełnie czymś innym. Pomimo czasami dłuższych opisów albo rozciągniętych scen to ,,Uwikłana” wciąga i chce się czytać rozdział za rozdziałem, aż pozna się całą historię do końca. Świetnie ukazany mroczny klimat domu, który skrywa wiele tajemnic. Idealna książka na jesienne wieczory. Polecam.

Ta książka jest magiczna i otula niczym zaklęcie.

Zuza jest poetką. Jej świat kręci się wokół poezji, a ja aż czuję ją bijącą z tej książki. Bardzo mi się podoba klimat tej książki. Jest artystycznie, delikatnie, pięknie i przenika się to z mrokiem i gęstą atmosferą. Świetnie wybrzmiewają fragmenty książki, gdzie są wiersze napisane przez główną bohaterkę.

Zuza przez przypadek staje się rozpoznawalna w internecie ze swojej twórczości. Jej tomik poezji staje się bestsellerem, w planach stworzenie kolejnego, a profil na instagramie ciągle rośnie w siłę. Mogłoby się wydawać, że to spełnienie marzeń, jednak jest coś, co nie pozwala Zuzie żyć spokojnie i w jej głowie panuje zamęt. Aby znaleźć ukojenie i skoncentrować się na pracy nad drugim autorskim tomikiem poezji wyjeżdża ze swoim chłopakiem do klimatycznego domku wśród lasu, który należy do niego i jego brata.

A tam jednak wcale nie jest tak spokojnie jak sobie wyobrażała. Zaczynają się dziać przerażające sceny, nic nie idzie po jej myśli, a wręcz jest coraz gorzej. Osamotniona w swoim lęku nie wie już komu ufać, a w dodatku policja nie daje jej spokoju.

Nie potrafię wyrazić, jak bardzo trafiła do mnie ta książka. Zdecydowanie trafia do ulubieńców z twórczości pani Sinickiej. Fabuła jest niezwykle ciekawa i dopracowana, pełna niewiadomych i sekretów przyprawiających o gęsią skórkę. Idealnie stworzeni bohaterowie, gdzie każdy wyróżnia się i wnosi coś innego do historii.

Pytań jest wiele, a droga do odpowiedzi kręta. Choć trzeba przyznać, że autorka rzuca dużo cennych informacji, z których można wywnioskować niektóre fakty. Jednak samo zakończenie to majstersztyk. To jest dokładnie to, co lubię w książkach. Czytelnik zostaje zaskoczony, jednak po chwili zadumy stwierdza, że to faktycznie ma sens! Historia poprowadzona od A do Z w napięciu i emocjach.

Nie możecie sobie odpuścić tej książki!

„Uwikłana” Alicja Sinicka ❄️

Zuza Wilk to młoda poetka i instagramerka, która publikuje swoje wiersze w sieci. Cieszą się one popularnością, co przenosi jej sporą liczbę obserwatorów. Ostatnio w jej życiu prywatnym było trochę zawirowań, które miały miejsce półtora roku temu, a które do dziś kładą cień na jej psychice i wciąż powracają dręcząc ją pytaniami. To właśnie w tamtym czasie Zuza wybrała się wraz z Zośką, swoją siostrą na nielegalną dyskotekę w lesie. Dziewczyny nie łączyły więzy krwi, a jedynie więzy emocjonalne. Obydwie zostały adoptowane jako małe dziewczynki, i po śmierci adopcyjnych rodziców miały tylko siebie. To właśnie podczas leśnej imprezy, suto zakrapianej alkoholem jak też innymi wspomagaczami w niejasnych okolicznościach zaginęła Zośka.

Zuza niewiele z tego pamięta, i do dziś ma tylko przebłyski tego co się tam stało. Policji dotychczas nie udało się ustalić nic konkretnego w tej sprawie, lecz na odnalezienie Zośki żywej nikt już nie wierzy.

Aby wyciszyć dręczące myśli i skupić się na pisaniu nowego tomiku wierszy, Zuza postanawia przenieść się na pewien czas do Zadry, posiadłości swojego chłopaka, położonej na zalesionym odludziu. Jednak oprócz nich w domu mieszka również Juliusz, brat bliźniak Michała. Częstym gościem jest również Liwia ich przyjaciółka. Zuza ma pewność, że widziała dziewczynę na leśnej imprezie, jednak ta zaprzecza. Zuza szybko nabiera przekonania, że przyjazd tutaj nie był jednak dobrym pomysłem. W domu zaczynają dziać się dziwne rzeczy, które tylko ona zdaje się zauważać. Dodatkowo, ktoś zamieszcza dziwne komentarze pod jej postami na Instagramie, które szybko znikają. Komentarz o treści „Wiem co zrobiłaś w lesie” wywiera na niej szczególne wrażenie. Stan psychiczny dziewczyny pogarsza się z dnia na dzień. Dodatkowo dołuje ją też fakt, że być może są to początki choroby psychicznej, na którą cierpiała również jej biologiczna matka. Co jest prawdą, a co wytworem chorego umysłu? Dziewczyna nie umie znaleźć odpowiedzi na to pytanie. Nie czuje się komfortowo w domu, gdzie pełno skrytek i tajemnic. Zuza nie jest pewna komu może nadal ufać…

„Uwikłana” to kolejny thriller spod pióra Alicji Sinickiej. Autorka jak nikt inny, potrafi budować napięcie, które momentami wpędza czytelnika w stan przypominający paranoję. Lęki towarzyszące głównej bohaterce, jej obawy i coraz bardziej nakręcająca się spirala obłędu, oddziałuje na czytelnika w sposób niemalże namacalny. Te emocje po prostu się czuje. Jest tak za każdym razem, gdy sięgam po książki tej autorki. Świetnie ujęty, gęsty i mroczny klimat powieści, sprawia, że podczas lektury towarzyszył mi dreszczyk emocji.

„Uwikłana” to wciągający thriller ze wspaniale wykreowanymi bohaterami. Polecam!

8/10

„Uwikłana” Alicja Sinicka

Niestety życie ma to do siebie, że potrafi nas mocno przytłoczyć i doświadczyć. Na pewno nie będzie nadużyciem, jeśli pokuszę się o stwierdzenie, że każdy z nas chociaż raz doszedł w nim do takiego momentu, kiedy marzył o tym, aby znaleźć się w jakimś urokliwym miejscu odosobnienia, gdzie będzie mógł odnaleźć wewnętrzny spokój. Ukoić skołatane nerwy i nabrać siły do realizacji powierzonych mu obowiązków, zadań i zobowiązań. Takie odcięcie się od świata może być dla nas zbawienne, ale też pociągnąć za sobą szereg zdarzeń, które obudzą wspomnienia i przeżycia, o których chcielibyśmy zapomnieć. Uważajcie więc, bo demony przeszłości nigdy nie odpuszczają i budzą się w najmniej oczekiwanym momencie.

Bardzo często mówi się nam, że nie powinniśmy żyć tym co, już było i minęło, a skupić się na tym, co tu i teraz mając na uwadze własne dobro. Zadajmy sobie jednak pytanie: „Jak dalej żyć, jeśli przeszłość skrywa wiele pytań bez odpowiedzi, a jej piętnem jest bolesna trauma, z którą nie potrafimy sobie poradzić?”. Boję się nawet pomyśleć, jak wówczas musi być trudno przetrwać choćby jeden dzień, a co dopiero tygodnie, miesiące, a nawet lata. Dziś przychodzę do was, aby opowiedzieć wam przyprawiającą o szybsze bicie serca i ciarki na ciele przerażającą historię Zuzy. Młodej dziewczyny, której życie, jak się za chwilę przekonacie, przerodziło się koszmar, a ona sama stała się ofiarą tkwiącą w pułapce własnego umysłu. Na szczęście i piszę to z poczuciem ogromnej ulgi, Zuza Wilk jest tylko fikcyjną bohaterką najnowszej książki Alicji Sinickiej „Uwikłana”, o której chcę Wam dziś opowiedzieć. Autorka jej nie oszczędza i już teraz mogę was zapewnić, że najgorszemu wrogowi nie życzylibyście tego, przez co na kartach powieści przechodzi ta młoda kobieta.

Kiedy my czytelnicy wkraczamy w jej życie, w pierwszej chwili moglibyśmy odnieść wrażenie, że mamy jej czego zazdrościć. Jest młodą poetką, której twórczość zyskuje dużą popularność i uznanie na Instagramie. Pomimo młodego wieku jest już autorką bestsellerowego tomiku poezji i właśnie pracuje nad wydaniem kolejnego. A wszystko, dzięki siostrze, która przez przypadek opublikowała jej wiersz w mediach społecznościowych. Zuzia jednak nie potrafi cieszyć się swoim sukcesem i skupić na pracy. Tragedia, która dotknęła jej rodzinę, mimo mijającego czasu nadal sprawia ból, ale najgorsza jest niepewność tego, co tak naprawdę stało się tej nocy, która zmieniła ich życie bezpowrotnie. Strzępki wspomnień rozbijają się o kurtynę ciemności w głowie dziewczyny. Zuza czemu nie trudno się dziwić, chce zaznać choć chwili spokoju od targających nią emocji, dlatego przyjmuje od swojego chłopaka Michała zaproszenie wyjazdu do jego rodzinnego domu w lesie. Młodzi nie są jednak jedynymi mieszkańcami domu. Towarzyszyć im będzie brat Michała oraz wspólna przyjaciółka obu mężczyzn. Nie mogę oczywiście zdradzić zbyt wiele, ale możecie mi wierzyć, że gdyby Zuzia wiedziała, co czeka ją po przekroczeniu progu tego domu, chciałaby z niego, jak najszybciej uciec.

Niemalże od początku czujemy niezwykły klimat domu, który niestety nie wpływa uspokajająco na samą Zuzię. Sytuacji nie poprawia także pozornie życzliwa, ale napięta atmosfera między jego domownikami. Wbrew nadziejom dziewczyny to właśnie tutaj wspomnienia poprzedzające zniknięcie jej siostry Zosi wracają do Zuzy ze zdwojoną siłą. A precyzyjniej mówiąc tylko mgliste ich wizje, ponieważ ona sama niewiele pamięta z imprezy, na której widziała ją po raz ostatni. Ucieczką od tego, co trudne i bolesne jest dla dziewczyny właśnie pisanie wierszy. Ku jej ogromnemu zaskoczeniu konto na Instagramie, gdzie je publikuje ma już duże grono obserwatorów, ale młoda poetka nie wie jeszcze, że już wkrótce, to właśnie ten portal społecznościowy stanie się początkiem przeżyć, które mogą ją zniszczyć, a nawet zagrażać jej życiu. Wszystko przybiera przerażający wymiar w momencie, kiedy następujący po sobie bieg wydarzeń, o których wy kochani musicie oczywiście przeczytać sami, sięgając po książkę, wskazuje na to, że ktoś może znać prawdę. Prawdę, która może rozsypać ten i tak chwiejący się bardzo mocno świat poetki na tysiące kawałków, których już nigdy nie da się poskładać.

Jestem przekonana, że czytając tę książkę, na początku będziecie pewni, że tu przecież wszystko wiadomo i wszystko jest jasne. Właśnie taki jest cel autorki. Chce, abyśmy uwierzyli w pozorną prawdę, podczas gdy tak naprawdę nic nie jest takim, jakim to postrzegamy. Zdradzę Wam, że główna bohaterka obawia się, iż dostrzega u siebie obawy schizofrenii, na którą cierpiała jej matka. Opierając się na wątku tej choroby, Alicja Sinicka wprowadza w życie naszej bohaterki niepewność i lęk. Zuzia staje się kłębkiem nerwów. Nie może być pewna, czy sposób, w jaki odbiera świat i dziejące się wokół niej wydarzenia są tymi rzeczywistymi, czy może tylko wytworem jej wyobraźni tkwiącym w alternatywnym świecie Zarówno ona sama, jak i my czytelnicy czujemy się zagubieni i nie wiemy komu ufać. A samo zakończenie… Ono jest tak zaskakujące, że po przeczytaniu książki zadacie sobie pytanie ”Jak to możliwe? Co przeoczyłam/em” i natychmiast będziecie chcieli przeczytać tę historię jeszcze raz.

„Uwikłana” To mocno wciągająca i angażująca czytelnika książka, od której nie można się oderwać. Czytając ją, poznacie rewelacyjną sztukę manipulacji ludzkimi emocjami. Przestaniecie ufać nie tylko jej bohaterom, ale także samemu sobie. Przez długi czas po jej przeczytaniu będziecie inaczej, niż dotychczas patrzeć na waszych bliskich i przyjaciół. Jest to genialny thriller, podczas którego zostaniecie uwikłani w masę intryg spowitych mgłą wszechobecnej psychozy, którą poczujecie na własnej skórze. Całym sercem polecam Wam tę książkę. Królowa polskiego domestic noir, oddała w nasze ręce powieść, którą po raz kolejny udowodniła, że w pełni zasługuje na ten tytuł.

Świetna książka. Trudno się oderwać. Polecam wszystkim na listopadowy smutek.

Macie tak czasami, że zaczynacie czytać i już po kilku stronach wiecie, że to będzie dobra książka?

Już po kilku stronach to wiedziałam. „Uwikłana” jest fenomenalna! I mówię to ja- czytelniczka, którą ciężko tak w pełni zachwycić. Sinickiej się udało! I to w jakim stylu! Nie bez powodu jest w końcu nazywana „królową polskiego domestic noir”.

W „Uwikłanej” nie znajdziecie akcji pędzącej na łeb na szyję. Wszystko toczy się spokojnie, ale niespokojnie a rozgrywa właściwe w jednym miejscu – posiadłości braci Bylickich, z których jeden- Michał -jest chłopakiem głównej bohaterki. Zuza Wilk to młoda dziewczyna z duszą wrażliwej poetki publikującej co piątek swoje krótkie wiersze na Instagramie. Wykreowanie tej bohaterki przez większość książki powodowało u mnie nieco irytację, bo była nieco głupiutka, ciekawska. A gdyby zrobiła screenschota od razu to oszczędziłaby sobie wiele zachodu. Jednak to przedstawienie jej psychicznej strony… O matko! Jak mi się to podobało. To destrukcyjne myślenie, niekończące się analizy zachowań, zwątpienie we własną normalność. Ten lęk, ten strach, ta bezsilność, Kwestionowanie tego, co podsuwa wyobraźnia. Czy to prawda, a może urojenie bohaterki? Przez całą książkę nie ma pewność czy z tą bohaterką wszystko ok. A może to początki choroby?

W „Uwikłanej” towarzyszy nam od samego początku mała, ale jakże wyczuwalna nutka napięcia. Klimat jest pełen niepewności, złudzeń, bezradności. Jest przesycony takim mrokiem i tajemnicą. Jest duszno. Momentami nawet przeraża obrazami, które widzi główna bohaterka.

Skłamałabym, gdybym napisała, że zakończenie jest nieprzewidywalne. Część tej intrygi, w którą wplątuje autorka, jest dla czytelnika jasna. Niektórzy bohaterowie są tak kreowani, że wiemy, że na pewno są tymi złymi. Z kolei inna postać jest przedstawiona w taki sposób, że w sumie nie wiemy czego po niej się spodziewać. A inny bohater tej powieści wzbudzi czujność Zuzy, jak i czytelnika małymi z pozoru nieznaczącymi gestami i zachowaniami. Jest jednak pewne, że w posiadłości Bylickich w Zadrze coś jest nie tak. Czuć to od samego początku i wraz z kolejnymi kartkami tej niesamowitej i wciągającej lektury składamy puzzle, by na końcu poznać intrygę w pełni. Ta malutka przewidywalna część nie ujmuje niczego tej książce, a wręcz przeciwnie pobudza ciekawość, bo w końcu musimy wiedzieć, co kierowało akurat tymi osobami.

„Uwikłana” to historia o wrażliwej dziewczynie, która bardzo kochała swoją siostrę. To historia, gdzie nic nie jest tak oczywiste. To historia gdzie wchodzimy do mózgu bohaterki i zastanawiamy się, czy wszystko z nią ok. To książka z klimatem tak mrocznym, klaustrofobicznym i pełnym napięcia oraz momentami, gdzie nie zabraknie uczucia strachu. To też powieść przedstawiająca ludzką zachłanność, zazdrość, żądze, pragnienie zemsty i nie tylko. A wszystko to napisane jest lekkim i zrozumiałym językiem. Czyta się sama, bo historia ekscytuje, a zarazem szokuje i to dlatego ciężko się od niej oderwać.

I choć ta książka ma minusy w postaci momentów głupoty głównej bohaterki oraz długich opisów to jednak ja jestem zachwycona. Dla mnie mocne 9!

Ps. „Uwikłana” przypomina trochę „Na skraju załamania” Paris, więc jeśli podobała wam się tamta książka, to najnowsza Sinicka też powinna!

Wiem, że są fani tego tytułu, ale ja niestety do nich nie należę. Liczyłam na coś hm…lepszego? Nie skreślam Autorki, bo do tej pory byłam zadowolona z jej książek. Dlatego też mam nadzieję, że kolejna bardziej przypadnie mi do gustu 🙂

Zuzanna Wilk, to młoda poetka, okrutnie doświadczona przez życie: adopcyjną matkę straciła, mając 10 lat, dekadę później nowotwór zabiera jej ojca, a niedługo potem jej siostra zostaje uznana za zaginioną. Bardziej to powieść psychologiczna niż thriller. Zdecydowanie spokojniejsza niż poprzednie książki autorki, jednakże wciągająca i nie mniej ciekawa. Niewątpliwie pisarka potrafi zbudować klimat: na każdym kroku wietrzymy zbliżające się niebezpieczeństwo. Jest to w jakiś sposób stymulujące, wywołuje dreszczyk i budzi lekkie napięcie. Oczywiście nie muszę dodawać, że każdą jej książkę czyta się znakomicie, dzięki niezwykłej lekkości pióra. Zuza w każdej mijanej kobiecie wypatruje zaginionej siostry. Gdy wokół niej zaczynają się dziać naprawdę dziwne i niewytłumaczalne rzeczy, zaczynamy się zastanawiać czy naprawdę mają one miejsce, czy to może objawy choroby psychicznej odziedziczonej po matce? Moja wyobraźnia szaleje, w głowie pojawia się milion domysłów i spekulacji, każdy zdaje mi się podejrzany, nie wyłączając głównej bohaterki. A prawda jak zwykle okazuje się ogromnym zaskoczeniem. „Uwikłana” jest kontynuacją cyklu „Uwikłane” Alicji Sinickiej i śmiało, można je czytać jako odrębne powieści. Przedstawia ON kobiety w stanie zagrożenia i ich starania o odzyskanie kontroli nad swoim życiem. Książkę otrzymałam od Wydawnictwa Kobiecego.